معنی زاینده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

زاینده. [ی َ دَ / دِ] (نف) والد. بچه آورنده. مقابل تخم گذار (در حیوانات). || (اِ) مادر. (شرفنامه ٔ منیری) (آنندراج) (ناظم الاطباء):
ز زاینده قیصر برافراخت بال
که آن زادنش فرخ آمد بفال.
فردوسی.
فکندی به تیمار زاینده را
به آتش سپردی فزاینده را.
فردوسی.

دارای توانایی زاییدن،
[مجاز] دارای توانایی خلق و ابداع، آفریننده،
[قدیمی، مجاز] افزون‌شونده،

پدید آورنده

زایا

زایا، مولد،
(متضاد) نابارور

والد، بچه آورنده