معنی فاتحه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

(اِفا.) مؤنث فاتح، (اِ.) آغاز کار، اول چیزی، دعای خیر برای مرده.، ~ی چیزی را خواندن (کن.) الف - دیگر امید بازیافتن چیزی را نداشتن. ب - مصرف کردن و به اتمام رساندن.، ~ نخواندن برای کسی یا چیزی (کن.) اهمی [خوانش: (تِ حِ یا حَ) [ع. فاتحه]]

اولین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۷ آیه، حمد، فاتحه‌الکتاب، ام‌الکتاب، وافیه، شکر، سبع‌المثانی،
(اسم مصدر) [عامیانه] = * فاتحه خواندن
آغاز، اول،
* فاتحه خواندن: (مصدر لازم) قرائت سورۀ فاتحه برای آمرزش روح درگذشته،

آغاز، اول، بدایت، فاتحت، گشایش، مقدمه،
(متضاد) خاتمه

اول چیزی را گویند و نام نخستین سوره از قرآن کریم می باشد