معنی بازنده در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

بازنده. [زَ دَ / دِ] (نف) بازی کننده. (ناظم الاطباء) (آنندراج).مقامر. (منتهی الارب). || مقابل برنده در قمار. || قسمی از کبوتر. (ناظم الاطباء).

فرهنگ معین

دارای باخت، شکست خورده، ناموفق، ناکام. [خوانش: (زَ دِ) (ص.)]

فرهنگ عمید

بازی‌کننده،
[مقابلِ برنده] کسی که در مسابقه، قمار، و مانند آن شکست بخورد،

حل جدول

شکست خورده، مغلوب

بازان

مترادف و متضاد زبان فارسی

شکست‌خورده، مغلوب،
(متضاد) برنده

فرهنگ فارسی هوشیار

بازی کننده، مقابل برنده

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری
تصاویر