معنی گمنام در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

گمنام. [گ ُ] (ص مرکب) بی نام و نشان. (آنندراج). بی نام. خامل. خامل ذکر. خامد. قَبور. (منتهی الارب):
نیمه شب پنهان بکوی دوست گمنامان شوند
شهره نامان را مسلم نیست پنهان آمدن.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 652).
|| بی سر و پا. || (اِ) علتی است که اسبان را میشود. (آنندراج).

گمنام. [گ ُ] (اِخ) دهی است از دهستان یعقوب وند پاپی بخش الوار گرمسیری شهرستان خرم آباد که در 47هزارگزی شمال حسینیه و 45هزارگزی خاور راه شوسه ٔ خرم آباد به اندیمشک واقع شده است. هوای آن گرم و سکنه اش 100 تن است. آب آن از چشمه و محصولاتش غلات و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان فرش بافی و راه آن مالرو میباشد. ساکنین از طایفه ٔ یعقوب وندپاپی بوده که برای تعلیف احشام به ییلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).

(~.) (ص مر.) بی نام و نشان، خامل.

ناشناس،
بی‌نام‌و‌نشان،
[مجاز] کسی که معروف و مشهور نیست،

غریبه

بی نشان

مجهول‌الهویه

بی‌نشان

مجهول الهویه

خامل، بی‌نام‌ونشان، غیرمعروف، مجهول، مجهول‌الهویه، ناشناخته، ناشناس،
(متضاد) سرشناس، مشهور

بی نام و نشان، ناشناس