معنی تلافی در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

تلافی. [ت َ] (ع مص) وادریافتن. (دهار). دریافتن. (مجمل اللغه). رسیدن و دریافتن چیزی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). دریافتن و بدست آوردن. (غیاث اللغات). تدارک، یقال: تلافیت التقصیر و هذا امر لایتلافی و تقول جاء بالعمل المتنافی ثم لم یتعقبه بالتلافی. (اقرب الموارد). || (اِ) فارسیان بمعنی عوض و بدل، با لفظ کردن و نمودن مستعمل نمایند. (آنندراج). جزا و عوض و پاداش و تاوان و مرمت. (ناظم الاطباء). جبران: جواب داد که نه وقت عتاب است قضا کار کرده است تدبیر تلافی باید کرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 163). این از آن گذشته است که تلافی پذیرد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 603). و چون این حال باپرویز رسید به تلافی حال مشغول نگشت... بعد از آنک حیلتها و خدیعتها کرد که شرح آن دراز است در تلافی آن... (فارسنامه ٔ ابن بلخی ص 105). و از فرایض احکام جهانداری آن است که در تلافی خلل ها پیش از تمکن خصم و ازتغلب دشمن مبادرت نموده شود. (کلیله چ مینوی ص 96). و امروز تدبیر از تدارک آن قاصر است و رای در تلافی آن عاجز. (کلیله و دمنه ایضاً ص 105). اما اگر کسی را بر آن اطلاع افتد برادری ما چنان باطل گردد که تلافی آن به مال و متاع در امکان نیاید. (کلیله و دمنه).

(تَ) [ع.] (مص م.) دریافتن، جبران کردن.

تدارک‌ کردن، عوض دادن، جبران‌ کردن،
[قدیمی] دریافتن،
[قدیمی] رسیدن،

انتقام، تقاص، جبران

فیلمی با بازی سیروس گرجستانی

انتقام، تقاص، جبران، جزا، خون‌خواهی، سزا، تاوان، غرامت،
(متضاد) عفو، جبران کردن

در فارسی شیان تاوان، تایگانه در تازی به دست آوردن از میان بردن ‎ (مصدر) دریافتن جبران کردن تدارک کردن، عوض دادن، (اسم) دریافت جبران. دریافتن، جبران