معنی امنیه در فرهنگ لغات ها (دهخدا،معین و ... ) + سایر منابع اطلاعاتی

لغت نامه دهخدا

امنیه. [اَ نی ی َ / ی ِ] (از ع، اِ) سرباز مأمور حفظ انتظامات و آرامش در طرق و شوارع و قری و قصبات. ژاندارم. (فرهنگ فارسی معین).
- اداره ٔ امنیه، اداره ٔ ژاندارمری. (از فرهنگ فارسی معین). و رجوع به ژاندارم و ژاندارمری شود.

امنیه. [اَ ی َ] (ع اِ) ج ِ منی (آب مرد). (از یادداشت مؤلف).

فرهنگ معین

(اُ یِّ) [ع. امنیه] (اِ.) آرزو، امید. ج. امانی.

(اَ یِّ) [ازع.] (اِ.) ژاندارم.

فرهنگ عمید

نیروی انتظامی مٲمور حفاظت راه‌ها و خارج شهر، ژاندارمری،

آرزو، خواهش، امید، آرمان،

حل جدول

ژاندارمری سابق

مترادف و متضاد زبان فارسی

ژاندارم، قراسوران

گویش مازندرانی

امنیه، مأمور اجرای قانون در زمان قاجاریه

قوی – درشت

فرهنگ فارسی هوشیار

سرباز مامور حفظ انتظامات و آرامش در قری و قصبات، ژاندارم

فرهنگ فارسی آزاد

اُمْنِیَّه، آرزو، تَمَنّی، کذب (جمع: اَمانِی)،

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری